COSA HA UCCISO MOZART? Prof. Cosi’ si intitolava una rassegna sulle varie ipotesi delle cause di morte di Wolfgang. Amadeus Mozart, il celebre musicista austriaco, nato a Salisburgo il 2. Gennaio 1. 75. 6 e morto a Vienna il 5 dicembre 1. Archives of Internal Medicine, a firma di J. Hirschmann della University of Washington, a Seattle, negli U. S. A. In questo articolo l’autore passa in rassegna le varie ipotesi fatte nel corso del tempo per spiegare la morte del musicista, all’alba del trentaseiesimo compleanno. Se ne conoscono ben 1. In fine Hirschmann giunge a formulare un’ipotesi suggestiva che chiama in causa la trichinellosi, una malattia che all’epoca di Mozart non era stata ancora descritta. Il mistero sulle cause della morte nasce anche dal fatto che i resti del genio sono andati dispersi irrimediabilmente sette anni dopo la sua morte e quindi non si potr. Ci sono pro e contro questa ipotesi. Innanzitutto l’osservazione che alla morte il suo cadavere and. Inoltre a detta del figlio Carl Thomas che aveva allora 7 anni, gia’ nei giorni precedenti la morte l’edema diffuso impediva il bench. La teoria dell’avvelenamento . La teoria della cospirazione, oltre che essere priva di fondamento storico, lo . E' stata fatta anche l’ ipotesi di un' intossicazione per l’assunzione di una dose eccessiva di mercurio che il musicista avrebbe regolarmente assunto per la cura della sifilide. Semplicemente nel 1780. Tuttavia, oltre all’assenza di una sintomatologia riconducibile alla malattia venerea mancano anche i segni clinici caratteristici di tale avvelenamento come l’irritabilit. Tra le ipotesi di morte legate a malattie naturali, considerate dai vari autori negli anni, vi . Questi racconta che Wolfgang nel 1. Quest’ipotesi . Tuttavia l’insufficienza renale potrebbe essere insorta in maniera acuta come evoluzione di una manifestazione emorragica diffusa come per esempio la porpora di Schoenlein- Henoch. Questa potrebbe giustificare alcune delle manifestazioni cliniche descritte da chi ha assistito fino all’ultimo il compositore, ma non ha i caratteri di epidemicit. Foto di Riccardo Aperti. Indice La Stazione Internazionale Orbitante (ISS). Sunita Williams ci invita a visitarla, AstroSamantha ci mostra le immagini. Arte e fede. Iconografia, storia dell'arte e catechesi. Daily Music Sheets is a site dedicated to all amateur music performers around the world,giving them the opportunity to try before buy the music sheets they need. Levensloop Jeugd en opleiding. Antonio Salieri was de vijfde zoon van een koopman. Van zijn oudere broer Francesco, een leerling van Giuseppe Tartini, kreeg hij viool. Listing of LIM Editrice series: Antonio Salieri (Legnago, 18 agosto 1750 – Vienna, 7 maggio 1825) è stato un compositore e didatta di musica italiano del classicismo, autore sia di musica sacra. Per altre motivazioni, soprattutto l’assenza dell’epidemicit. Quest' infezione sar. Bartholomew’s Hospital di Londra. Essa viene contratta con l’ingestione di carne cruda o poco cotta di animali infetti, generalmente suino, cinghiale, altri animali selvatici e domestici, come il cavallo. E' stato stimato che allo stato attuale circa 1. Lo stesso Mozart racconta in una sua lettera scritta quarantaquattro giorni prima del decesso le meraviglie di gustose cotolette di maiale. Secondo Hirschmann sarebbe quindi lo stesso Mozart a rivelarci la causa della sua morte. A confutare quest’ipotesi . Dupouy- Camet, parassitologo dell’Hopital Cochin di Parigi, il quale sulla base dell’assenza di segni tipici della trichinellosi, quali la mialgia e l’edema periorbitale, e sul fatto che questa infezione non abbia sempre un decorso predicibile esclude questa malattia come causa della morte di Mozart. Ma Hirschmann in replica contesta le obiezioni di Dupouy- Camet, rimanendo fortemente convinto della validit. Personalmente, come ho avuto modo di scrivere allo stesso Hirschman, ritengo che l’obiezione piu’ rilevante da fare alla sua ipotesi. Antonio Salieri - Wikipedia. Antonio Salieri (Legnago, 1. Wenen, 7 mei. 18. Italiaanscomponist, dirigent en muziekpedagoog. Jeugd en opleiding. Van zijn oudere broer Francesco, een leerling van Giuseppe Tartini, kreeg hij viool- en klavecimbellessen. Later kreeg Salieri vioollessen van Giuseppe Simoni, de organist van Legnago en zelf leerling van Padre Martini. In 1. 76. 5 kwam hij naar Veneti. Verder studeerde hij bij de tenor. Ferdinando Pacini zang. De Boheemse componist Florian Leopold Gassmann (1. Wenen en introduceerde hem in het Weense muziekleven. Bij Gassmann zelf studeerde hij contrapunt gebaseerd op het Gradus ad Parnassum van Johann Joseph Fux en de Istituzioni harmoniche van Gioseffo Zarlino. Verder studeerde Salieri Latijn, Duits, Frans en Italiaanse po. In 1. 76. 9 ontmoette hij Christoph Willibald Ritter von Gluck, die voor hem tot diens overlijden een mentor en vaderlijke vriend was. Salieri bleef voor de rest van zijn leven in Wenen; in oktober 1. Theresia Helferstorfer, een nicht van de pianiste Josepha Barbara Auernhammer. Zij kregen samen acht kinderen. Eerste operasuccessen in Wenen. Dit eerste grote succes beleefde hij in 1. Armida. Na het overlijden van Florian Leopold Gassmann werd Salieri zijn opvolger als keizerlijke kamercomponist en dirigent aan de Italiaanse opera. Zo nam hij op 2. 4- jarige leeftijd een van de belangrijkste functies in het Europese muziekleven in. In 1. 77. 8 werd hij tot hofkapelmeester benoemd. Scala van Milaan. Daarom kon Salieri's opera L'Europa riconosciuta zijn premi. In 1. 78. 0 kwam hij terug van een tweejarig, hem door de keizer verleende vakantie naar Wenen en zette zich aan de op. Het werk werd als gevolg van verschillende verwisselingen eerst aan zijn mentor Christoph Willibald Ritter von Gluck toegeschreven, die in de functie van operadirecteur zijn voorganger was geweest. In februari 1. 78. Salieri op het Schloss Sch. In 1. 79. 0 overleed ook zijn beschermheer keizer Jozef II. De betrekkingen tot zijn opvolger keizer Leopold II waren van begin aan niet echt persoonlijk. In de herfst van hetzelfde jaar trad Salieri terug als keizerlijke kamer- en hofcomponist. De keizer gaf zijn goedkeuring onder de verplichting dat Salieri, ieder jaar ten minste . In 1. 80. 4 werd met Der Neger in het Theater an der Wien zijn laatste opera opgevoerd. Hij trok zich uit het toneel terug. Hij had, schreef hij later, een duidelijke verandering in de smaak van het publiek waargenomen: Extravagantie en stilistische verwarring vervangen rationaliteit en majesteitelijke eenvoud. Desalniettemin bevorderde hij als hofkapelmeester ook nieuwe stromingen. In de vijftig jaren dienst aan het hof van Wenen heeft Salieri voor het Weens muziekleven ook organisatorisch veel belangrijks bijgedragen. Voor de sociale positie van de muzikanten werkte hij actief in de Weense Tonk. Van 1. 81. 0 tot 1. Wenen. Verder was hij medeoprichter van de Gesellschaft der Musikfreunde. Hij organiseerde en leidde het muzikaal programma tijdens het Congres van Wenen in 1. De zeer productieve componist Antonio Salieri werd nu gezien als de persoon, die op de achtergrond de lijnen bijeentrok, vooral in het Weense muziekleven. Salieri was de verbindende persoon tussen de epochen: hij was in Wenen de opvolger van de generatie van Johann Joseph Fux en Christoph Willibald Ritter von Gluck en was getuige van de werkzaamheid van Wolfgang Amadeus Mozart, hij beheerste van 1. Parijse opera en was leraar van vele tussen 1. Antonio Salieri droeg na 1. Gouden Medaille met het Allerhoogste Regeringsmotto van keizer Jozef II, ook wel . Aber nein, Bosheit, lauter Bosheit! Sagen Sie es der Welt, lieber Moscheles, der alte Salieri, der bald stirbt, hat es Ihnen gesagt. Maar neen, kwaadsprekerij, louter kwaadsprekerij! Zegt u het de wereld, beste Moscheles, de oude Salieri, die weldra sterft, heeft het u gezegd. Vet noch mager, hij had een bruine huid, levendige ogen, zwart haar en een cholerisch temperament, snel opgewonden maar kon , zoals Horatius, tot zichzelf zeggen . Hij hield van orde en reinheid, kleedde zich volgens de mode maar zo dat zijn kleding steeds bij zijn leeftijd paste. Van gokken hield hij niet. Hij dronk alleen water maar was ongewoonlijk verzot op taart en suikerwerk. Lezen, muziek maken en eenzame wandelingen waren zijn liefste tijdsverdrijf. Hij had een hekel aan ondankbaarheid en rekende daarentegen het tonen van dankbaarheid tot zijn aangenaamste plichten. Hij deed graag goeds, hielp waar hij kon en zijn beurs ging altijd open om mensen in moeilijkheden te helpen.. In oktober 1. 82. Wenen opgenomen. Na langere tijd thuis bedlegerig te zijn geweest ontving de vrome katholiek op 7 mei 1. Hij overleed die dag om acht uur 's avonds. Als doodsoorzaak werd in de krant . Eerst werd het lichaam op het Matzleinsdorfer Friedhof begraven. Salieri werd later herbegraven op het Wiener Zentralfriedhof, hij rust nu onder een obelisk, links van de ingang in een van de eregraven van de zogeheten . Zijn leerling Weigel schreef het grafschrift. Een bioscoopfilm met dezelfde titel werd geregisseerd door Milo. Deze film is grotendeels fictie. Deze film won acht Oscars, waaronder die voor 'Beste Film'. Werken voor orkest. ISBN 9. 78- 8. 88. John A. Rice: The operas of Antonio Salieri as a reflection of Viennese opera, in: Music in eighteenth- century Austria, Cambridge, England: Cambridge University Press, 1. Gerhard Schepelern: Personregister, in: Operaens historie i Danmark 1. Kobenhaven: Rosinante, 1. ISBN 9. 78- 8. 71. Daniel Heartz: Haydn, Mozart and the Viennese School 1. New York: W. W. Norton, 1. Giovanno Puerari, Paolo Brocero, Mario Bizzoccoli, Carmela Bongiovanni, Maurizio Tarrini, Giampaolo Mela: Indice Dei Nomi e Dei Luoghi, in: La musica ad Alassio dal XVI al XIX secolo : storia e cultura, Savona: Editrice Liguria, 1. Theodore Fenner: Italian Opera : the Operas, in: Opera in London : views of the press 1. Carbondale, Illinois: Southern Illinois University Press, 1. ISBN 9. 78- 0- 8. Franco Rossi, Michele Girardi: Indice Dei Nomi, in: Il teatro la Fenici : chronologia degli spettacoli 1. Venezia: Albrizzi Editore, 1. ISBN 8. 8 3. 17 5. Franco Rossi, Michele Girardi: Indice Dei Nomi, in: Il teatro la Fenici : chronologia degli spettacoli 1. Venezia: Albrizzi Editore, 1. Repertorio cronologico delle opere e dei balli 1. Reggio Emilia: Edizioni del Teatro Municipale Valli, 1. Jane Scharkin Hettrick: A thematic catalogue of sacred works by Antonio Salieri An uncatalogued holograph of the composer in the archive of the Vienna Hofkapelle, Fontes Artis Musicae. S. 2. 26- 2. 35. Wulf Konold, Barbara Delcker, Hanns- Werner Heister: Lexikon Orchestermusik : Musik : . S. 8. 7- 9. 9. Rudolf Angerm. S. 2. 11- 2. 17. Rudolf Angerm. S. 1. 46- 1. 93. Rudolf Angerm. Sein Leben und seine weltlichen Werke unter besonderer Ber. Vita und weltliche Werke, Publikationen des Instituts f. Salzburg 1. 97. 0, M. V, 3. 84 S. Rudolf Angerm. Sein Leben und seine weltlichen Werke unter besonderer Ber. Salzburg. Maschinenschrift. Rudolf Angerm. 3. Rudolf Angerm. 3. Rudolf Angerm. 2. S. 3. 05- 3. 11. Dan Fog: Personregister, in: Musikhandel og Nodetryk i Danmark efter 1. I Musikhandel 1. 75. Copenhagen: Dan Fog Musikforlag, 1. Walter Salmen, Gabriele Busch- Salmen: Musiker im Portr. Beck, 1. 98. 2- 1. B. Jahrhundert. Jahrhundert. Jahrhundert. Jahrhundert. Band A- F, Tutzing: Hans Schneider, 1. ISBN 3- 7. 95. 2- 0. Franz Stieger: Opernlexikon - Teil II: Komponisten. Band G- M, Tutzing: Hans Schneider, 1. ISBN 3- 7. 95. 2- 0. Julian Rushton: Salieri's Les Horaces - A Study of an Operatic Failure, Music Review, 3. G. 2. 5 (1. 97. 5), S. Boris Stejnpress: Salieri segodnja. Polemiceskij obzor. Edward Elmgren Swenson: Antonio Salieri. A documentary biography, Cornell. S. 1. 9- 2. 8. David Charlton: Salieri's timpani, Musical Times, 1. S. 9. 61- 9. 62. Musik in . Musikaliska Akademien, Str. Nr. 7, S. 8- 1. 0. Renee de Saussine: La vie des grands musiciens italiens, Paris: Editions du Sud et Albin Michel, 1. Gustav Bereths: Die Musikpflege am kurtrierischen Hofe : zu Koblenz- Ehrenbreitstein, Mainz: B. Settimana Musicale 1. Robert Eitner: Biographisch- bibliographisches Quellen- Lexikon der Musiker und Musikgelehrten Christlicher Zeitrechnung bis Mitte des neunzehnten Jahrhunderts, Graz: Akademische Druck- u. Verlaganstalt, 1. Robert Haas: Antonio Salieris vergessene Familie, in: Walther Vetter: Festschrift Max Schneider zum achtzigsten Geburtstage, Leipzig: VEB Deutscher Verlag f. S. Joaqu. Milano. Paul Frank, Wilhelm Altmann: Kurzgefasstes Tonk. Theodore Baker, Alfred Remy: Baker's biographical dictionary of musicians, Third edition, New York: G. Schirmer, 1. 91. 9, 1. Theodore Baker: Biographical dictionary of musicians, New York: G. Schirmer, 1. 90. 0, 6. Lydia T. Morris: Famous musical composers : Being biographies of eminent musicians, London: T. Fisher Unwin, 1. 89. James Duff Brown: Biographical dictionary of musicians. With a bibliography of English writings on music, Paisley, Scotland: A. Gardner, 1. 88. 6, 6. David Baptie: A handbook of musical biography, London: W. Morley, 1. 88. 3, 2. Giovanni Masutto: Maestri di musica italiani del nostro secolo, Venezia: Stab. Fontana, 1. 88. 0, 2. Felix Clement: Les musiciens celebres depuis le seizieme siecle jusqu'a nos jours, Paris: Librairies Hachette, 1. Jean- Baptiste Weckerlin: Musiciana und Nouveau Musiciana. Extraits d'ouvrages rares ou bizarres. Anecdotes etc., Paris: Garnier Freres, 1. Levina Buoncore Urbino: Biographical sketches of eminent composers : arranged in chronological order, Boston: Oliver Ditson, 1. Gustave Chouquet: Histoire de la musique dramatique en France depuis ses origines jusqu'a nos jours, Paris: Librairie Firmin Didot Freres, Fils et Gie, 1. F. Crozat: Revue de la musique dramatique en France, contenant un essai abrege de l'histoire de l'opera; des notices; par ordre alphabetique, de tous les operas .. Weidmann: Anton Salieri, Athenaeum, vol. Ignaz Franz von Mosel, Andrea della Corte, Barbara Allason: Antonio Salieri. Bronnen, noten en/of referenties. In het Nederlands vertaald . Auf den Spuren (fast) vergessener.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
September 2017
Categories |